وقتی گازکربنیک بدن شما زیاد می‌شود، بی اختیار خمیازه می‌کشید. یعنی دهانتان را باز می‌کنید و بعد نفس خود را بیرون می‌دهید. در نتیجه مقداری از گاز کربنیک را از بدن خارج می‌کنید. این کار بی‌اختیار انجام می‌شود، زیرا در مغز ما مرکزی است که نفس کشیدنمان را تنظیم می‌کند. اگر مقدار زیادی گازکربنیک در بدن ما باشد این مرکز فعال می‌شود و ما بی‌آنکه بخواهیم نفس عمیقی کشیده و گاز کربنیک را هم بیرون می‌دهیم. شاید دیده باشید که وقتی کسی خمیازه می‌کشد، ما هم خمیازه می‌کشیم. علت این خمیازه زیاد بودن گازکربنیک نیست بلکه نگاه کردن و شنیدن صدای خمیازه روی مغز ما اثر می‌گذارد و باعث خمیازه می‌شود.